Herfst lijnt langs mijn glas
Last duizend paden samen
Legt leed en liefde bloot
Het zijn de sporen van
Mijn niet meer natte wangen
Mijn keel dit droge vogelnest
Dit zijn de kussen van
Mijn lieve rustgedachten
Het sussen van het bladgeruis
Het is mijn lief haar lied
Dat een beek weeft tussen
De eiken met gevlochten tenen
Herfst is het loof voorbij
Alles bloot, de schone schijn
En kennis van het diepe zijn