het is 1 september en
de dromen grenzen
met hun plooirand weer
aan sluimerende spanningen
de oude randen op de muur
ontvangen angstig of verlangend
nieuwe kaders rond
goed ingelopen wegen
de trein zet zichzelf en
alle jonge personages weer
op het spoor van hun roman
hij gaat over school en vrienden
gevoelens en conflicten
boeken of smartphones kortom
over wat wij niet begrijpen want
zij zijn autobiografisch
de plot verspoort zich tussen
Gent en Brugge en stopt onderweg
even in Aalter omdat iedereen
mee moet kunnen ook wie
in dit begin de breuk schrijft
die de goede dagen losweekt
want we moeten weer
in beweging wording vinden