Aan de waterkant

Als we hier afscheid nemen
Nu de dagen donkeren
Is het omdat ik nog zo lang
Met jou op pad wou zijn

Jou bijblijven tot de waterkant
Zo dicht mogelijk bij de over-
Zij waar alle pijn verdwijnt
En de zachte slaap ontwaakt

Als herfstbladeren hier vallen
Dwarrelen ze dan elders op?
Als knoppen oker, rood en geel
Ontpoppen ze zich tot bloesems?

Als je overvaart, hoor ik je niet meer
Maar we zien elkaar nog zwaaien
Sluit ik mijn bedauwde bladen
Hoor ik nog steeds je adem

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *