Treingedicht IV

we beginnen allemaal te lopen
terwijl er altijd treinen zullen zijn
terwijl we niet weten dat er altijd
treinen zullen zijn maar het niet
daarom is dat we altijd blijven lopen
terwijl we niet weten of er plaats zal
zijn als het druk is lopen we toch
terwijl we weten dat er plaats zal
zijn als het rustig is blijven we lopen

misschien is het een gewoonte die
we ons niet meer kunnen afleren
misschien is het een instinct dat ze in
gent of leuven of brussel bestuderen
misschien is het zoals een soort geloof
tegen waarschijnlijkheid in vat willen krijgen

we beginnen allemaal te lopen
en eens we een plekje hebben
zittend staand gehurkt geleund blijven
we stil omdat we het hebben gehaald
omdat we door een kleine beweging
tastbaar verschil hebben gemaakt
omdat we als we maar beginnen
weten dat het allemaal goedkomt
beginnen we telkens opnieuw te lopen

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.